Η Γερόντισσα Γαλακτία θυμάται την θαυμαστή εμφάνιση του Άη Γιώργη κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής!

«Στην Γερμανική κατοχή ο πατέρας μου ήταν όμηρος των Γερμανών μαζί με άλλους επίλεκτους Πομπιανούς. Δεν έπρεπε να απομακρύνονται πολύ από το χωριό και κάθε Σάββατο μεσημέρι έδιναν «παρών» στην κομαντατούρ. Ήταν εκεί που ήταν η αστυνομία, δίπλα στον παλαιό ναό του Αγίου Γεωργίου. Εκεί είναι σήμερα κτισμένη η μεγάλη Εκκλησία.

 Όταν καθυστερούσαν να επιστρέψουν, η μάνα μου με έστελνε ανήσυχη: “πήγαινε παιδί μου να δεις με τρόπο απ’ έξω γιατί αργούν”.

 Εγώ πήγαινα και γονάτιζα στον Άη Γιώργη. Με δάκρυα τον παρακαλούσα για τον αγαπημένο μου πατέρα και όλους τους άλλους. 

Κάποτε ένα διακριτικό άγγιγμα στο κεφάλι με ξάφνιασε. Σήκωσα τα μάτια μου και είδα έκπληκτη ένα νεαρό στρατιώτη με αρχαία στολή. Μου χαμογέλασε και μου είπε: 

“Mη φοβάσαι! Η Πόμπια και ο πατέρας σου είναι στα χέρια μου!” έπειτα χάθηκε. Ήταν ο Άγιος Γεώργιος! Δεν το είπα ποτέ. Το λέω τώρα για δόξα δική Του».

Πηγή: “Γερόντισσα Γαλακτία – Ένα αστέρι πολύφωτο μέσα στο νεοεποχίτικο σκοτάδι” μέρος Β, εκδόσεις Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2021, σελ. 20-21