Μετά την άλωση, η Μονή Αγίου Γεωργίου Μαγγάνων στη Λευκωσία, δέχθηκε πολλούς μοναχούς από την Βασιλεύουσα

«Ήλθαν εις την Κύπρον πολλοί καλοί άνδρες από την Κωνσταντινούπολιν, και πολλοί καλογήροι» - Λεόντιος Μαχαιράς

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Ο  Κύπριος χρονικογράφος του 15^ου αι. Λεόντιος Μαχαιράς στο σύγγραμμά του «Εξήγησις της γλυκείας χώρας Κύπρου», αναφερόμενος στη λύπη που δοκίμασε η βασίλισσα της Κύπρου Ελένη Παλαιολογίνα, όταν είχε μάθει για την  για την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους γράφει : «Και έχοντα και εις τους αυνγ΄ επήρεν ο άνομος Τούρκος την Πόλιν τη κη΄ Μαΐου, εποίκεν μεγάλην λύπην η άνωθεν ρήγαινα εις την Κύπρον· και ήλθαν εις την Κύπρον πολλοί καλοί άνδρες από την Κωνσταντινούπολιν, και πολλοί καλογήροι, και δια να τους αναπάψη, επήρεν τον Άγιον Γεώργιον τον επονομαζόμενον Μάγκανα και έκτισεν και εποίκεν τους μοναστήριν, και εχάρισεν χωργιά και πολλές ρέντες, δια να μνημονεύγεται».

Είναι ιστορικό γεγονός ότι στην Κύπρο κατέφυγαν πολλοί πρόσφυγες από τα μέρη της Κωνσταντινούπολης, μετά  την άλωσή της από τους Τούρκους.

Παρενθετικά να αναφέρομε ότι η βασίλισσα της Κύπρου Ελένη Παλαιολογίνα, ήταν κόρη του δεσπότη του Μωριά Θεοδώρου Β΄ Παλαιολόγου και σύζυγος του Φράγκου βασιλιά της Κύπρου Ιωάννη Β΄ Lusignan.

Η Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων επανιδρύθηκε από τη βασίλισσα της Κύπρου Ελένη Παλαιολογίνα και εκεί κατέφυγαν πολλοί μοναχοί που έφυγαν από τα μέρη της Κωνσταντινούπολης, μετά  την άλωση.  Η Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων, ήταν γνωστή και με το όνομα Μονή Αγίου Γεωργίου του Λάμποντος.  Σε παπικά έγγραφα του 13^ου αι. αναφέρεται ότι μικρός ναός του Αγίου Νικήτα της περιοχής Μόρφου, υπαγόταν στη Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων. Σώζεται επίσης  χειρόγραφο του 15^ου αι. που απέστειλε ο ηγούμενος της Μονής Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων Ακάκιος, προς τη Μονή του Αγίου Σάββα στην Παλαιστίνη (Παναγίου Τάφου αρ. 138).

Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων, υπάρχει και στα μέρη της Κωνσταντινούπολης, στον Μαρμαρά, την οποία είχε ιδρύσει ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος τον 11^ον αιώνα.

Να αναφέρομε επίσης ότι στη Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων είχαν τελέσει την τελευταία τους ολονύχτια αγρυπνία, οι δεκατρείς Οσιομάρτυρες της Μονής Καντάρας, όταν ήρθαν από τη Μονή τους στη Λευκωσία, να ‘’λογοδοτήσουν’’ στον Λατίνο ‘’αρχιεπίσκοπο’’ της  Κύπρου Ευστόργιο, για την χρήση ενζύμου άρτου στη Θεία Λειτουργία.  Μετά την τελευταία αυτή ολονύχτια αγρυπνία οι δεκατρείς Οσιομάρτυρες της Μονής Καντάρας, αφού ομολόγησαν την Ορθόδοξη Πίστη τους, είχαν υποστεί μεγάλα μαρτύρια από τους αιρετικούς Λατίνους.

Δυστυχώς η Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων καταστράφηκε από τους αμυνόμενους, λίγο πριν την άλωση της Κύπρου από τους Τούρκους το 1571, γιατί βρισκόταν  έξω από τα βενετικά τείχη.

ΠΗΓΗ

ΞΩΚΛΗΣΙ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΠΙΤΗΔΕΙΩΤΗ

Ανάμεσα στα πεύκα και στο πράσινο, στα δυτικά και έξω από το χωριό βρίσκεται το ξωκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του Επιτηδειώτη.  (Η Φλάσου είναι μικτό χωριό της περιοχής της Σολιάς, της επαρχίας ...βορειοδυτικά του χωριού Ευρύχου).. Το όνομά του το πήρε από τα επιτήδεια, τους μίσχους (φύλλα) των πεύκων.

Άγνωστο το πότε ακριβώς κτίστηκε, αλλά σύμφωνα με την παράδοση γύρω στο 17ο αιώνα. Αρχιτεκτονικά δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον από άποψης ρυθμού, αλλά απλού ορθογώνιου τύπου το κτίσμα και με κεραμίδι η στέγη. Είναι πετρόκτιστο και η πέτρα στους εξωτερικούς τοίχους διατηρείται μέχρι και σήμερα, αφού πριν τρία περίπου χρόνια, φρόντισε το Τμήμα Αρχαιοτήτων για την συντήρηση του ναού. Το καμπαναριό του δεν είναι κτιστό αλλά φτιαγμένο και στηριζόμενο σε μεταλλικές κολώνες, φέροντας στο εσωτερικό του μια μόνο καμπάνα που ηχεί με το τράβηγμα σχοινιού, καλώντας τους πιστούς τις δύο έως τρεις φορές το χρόνο, που λειτουργεί το ξωκλήσι.

Εσωτερικά το ξωκλησάκι, το οποίο έχει και την άνεση να φιλοξενήσει γύρω στους πενήντα πιστούς, φαίνεται να διατηρεί στο κέντρο του πλαϊνού δεξιού τοίχου, την μεγάλη αγιογραφία του Αγίου Γεωργίου. Το τέμπλο του είναι ξυλόγλυπτο και παλιό όπως και οι άγιες φορητές εικόνες του πάνω σ’ αυτό. Υπάρχει και διατηρείται ακόμη το παλιό ξύλινο ψαλτήρι του ναού, αλλά γενικά είναι απλή και επίπεδη εκκλησούλα στο εσωτερικό της.

Ο Άγιος Γεώργιος ο Επιτηδειώτης, γιορτάζεται στις 23 Απριλίου και λειτουργείται επίσης και την Κυριακή του Θωμά, όπου γίνεται μεγάλη πανήγυρης και την ημέρα αυτή τιμά με την παρουσία του και ο Δεσπότης. Μαζεύεται αρκετός κόσμος, όχι μόνο από την κοινότητα, αλλά και από τις γύρω περιοχές. Πρόσφατα έχει αποφασιστεί ότι το εξωκλήσι θα λειτουργείται και κάθε Σάββατο

Πηγή

Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου του Ρηγάτη, ΜΕΤΟΧΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ,στα κατεχόμενα

Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου του Ρηγάτη,
ΜΕΤΟΧΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ,στα κατεχόμενα,βορείως της Κοινότητος Κυρά της επαρχίας Μόρφου-ΚΥΠΡΟΣ.

Το τοπίο εκεί μου θύμισε Παλαιστίνη,όχι πολλή βλάστηση παρά μόνον κοντά στο αγίασμα,στην πηγή που τρέχει συνεχώς,λίγο νερό βέβαια,αλλά σταθερά.Η μονή είχε κτιστεί προ της εποχής του αυτοκράτορος Νικηφόρου Φωκά(963-969).Ευρίσκεται πάνω σε ομαλό ύψωμα,και περιβάλλεται από αρκετές σπηλιές,όπως έχουμε παντού στους Αγίους Τόπους.Το μοναστήρι ήταν αφιερωμένο στον Αη Γιώργη.Το όνομα του Ρηγάτη οφείλεται προφανώς ,όπως μας είπαν,σε κάποιον ρήγα -βασιλέα

που είχε να κάνει με το μοναστήρι και τον Αγιο Γεώργιο,και είχε αφιερώσει στη μονή περιουσία ή κτήματα.Η μονή αυτή ήταν εξίσου σημαντική και αναφέρεται σε ελληνικό κώδικα στο Παρίσι στην Εθνική Βιβλιοθήκη από το 970 μ.Χ.,σε ιταλικό έγγραφο του 1553, και σε άλλο του 1735. 

Η μονή είχε ανακαινισθεί πριν την τουρκική εισβολή,κατόπιν ελεηλατήθηκε,κατεστράφηκε υπό των εισβολέων και σήμερα είναι σε ερειπιώδη κατάσταση. Παντού στον κυρίως ναό κοπριές από γιδοπρόβατα.
 Η Αγία Τράπεζα στο έδαφος σπασμένη ,όλο βρωμιά .....!!!!
Στην άλλοτε Αγία Πρόθεση-Προσκομιδή ,που είναι χιλιοκαμμένη βρήκαμε
να καίει ένα κονσερβοκούτι ,σαν καντηλάκι, με λαδάκι μέσα και φυτιλλάκι αναμμένο,.....φαίνεται πως κάποια ευγενική ψυχή θα είχε περάσει πριν από μας και θα το είχε ανάψει ως προσευχή και ικεσία ταπεινή.
Παντού εντός του ναού έρημες χελιδονοφωλιές ...να αναμένουν να ξαναγεμίσουν χελιδόνια....όπως κι εμείς αναμένουμε να ξαναπάμε εκεί και να ξαναλάβει ζωή και προσευχές το μοναστήρι.!!!

https://www.facebook.com/paterasignatios?fref=photo

Και άλλη εικόνα του Αγίου Γεωργίου μυρόβλυσε στην Κύπρο …

Γράφει ο Λουκάς Παναγιώτου | Romfea.gr

Άλλη μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου, αυτή την φορά στην πόλη της Λάρνακας, φαίνεται να αναβλύζει μύρο. Σύμφωνα με πληροφορίες η εντοιχισμένη από το 1853/4 μ.Χ. εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, στο Καθολικό της ομώνυμης Ιεράς Μονής της Λάρνακας, στη είσοδο της πόλης, αναβλύζει μύρο.

Το γεγονός αυτό αποκάλυψε ο Μητροπολίτης Κιτίου κ. κ. Χρυσόστομος, τελώντας, χθες το πρωί, τα θυρανοίξια της ανακαινισμένης Μονής του Αγίου Γεωργίου του Κοντού, με την ευκαιρία της εκ μεταθέσεως εορτής του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

Ο Πανιερώτατος τόνισε ότι παρατηρήθηκε έντονη ευωδία στο ναό και η οποία ήταν τόσο έντονη που αναγκάσθηκαν να ανοίξουν τα παράθυρα για να συνεχισθεί η Θεία Λειτουργία. Διαπιστώθηκε, στην συνέχεια, μετά από έρευνα ότι η ευωδία προερχότανε από την ιστορική εικόνα και υπέδειξε τρία σημεία από τα οποία αναβλύζει το μύρο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εργασίες για την αναπαλαίωση και την ανακαίνιση των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, της ιστορικής Μονής του Αγίου Γεωργίου Κοντού στη Λάρνακα, κράτησαν δύο χρόνια περίπου. Στο χώρο της δημιουργήθηκε και το Πνευματικό Ορθόδοξο Κέντρο Αγίου Γεωργίου Κοντού, στο εστιατόριο του οποίου προσφέρεται καθημερινά γεύμα σε εκατοντάδες άνεργους και άστεγους της πόλης που έχουν άμεση ανάγκη.

Υπενθυμίζουμε ότι αντίστοιχη εμφάνιση μύρου παρουσιάστηκε και πάλι σε εικόνα του Αγίου Γεωργίου, την Δευτέρα του Πάσχα, στην κοινότητα Καμπί του Φαρμακά.

Η εν λόγω εικόνα είναι του 15ου αιώνος και επιζωγραφίστηκε το 1624 και έχει ξεχωριστή αγιογραφική αξία. Απεικονίζει τον Άγιο Γεώργιο και βρίσκεται στην Εκκλησία της κοινότητας, η οποία είναι αφιερωμένη στον Άγιο.

Στον εν λόγω ναό είχε σπεύσει ο Μητροπολίτης Ταμασού μαζί με εμπειρογνώμονες, οι οποίοι εξέτασαν την εικόνα και εκ πρώτης όψεως δεν εντόπισαν φυσικά αίτια για το φαινόμενο.

Σύμφωνα με την μαρτυρία των κατοίκων «η εικόνα του Αγίου Γεωργίου απέκτησε απότομα βάρος κατά τη διάρκεια της λιτανείας και χρειάστηκαν 6 άντρες να την σηκώσουν με πολύ κόπο. Μετά την δέηση μπροστά σ’ όλο τον κόσμο ξεκίνησε ένα παχύρευστο δάκρυ από μύρο να τρέχει και να ευωδιάζει».

αντιγραφή

Τ' Αη Γiωρκού - Αλκίνοος Ιωαννίδης

http://www.youtube.com/watch?v=m9CBok9B3cU

Δευτέρα ήτουν της Καθαράς που κάμνουν την νομάδαν

Μες το καράβιν έμπηκεν την πρώτην εφτομάδαν

Τζαι τρεις ημέρες έκαμεν να ρέξει το Βερούτιν

Ψουμίν, νερόν εν εβρέθηκεν μεσά στην χώραν τούτην

Ψουμίν νερόν είχεν πολλύν κάτω μακρά στο πλάτος

Τζειμέσα εκατώκησεν ένας μεάλος δράκος

Τζαι δεν τ' αφήνει το νερόν στην χώραν τους να πάει

Ταΐνιν του εκάμνασιν 'π' οναν παιδίν να φάει

Να ξαπολύσει το νερό, στην χώραν για να πάει

Άλλοι είχαν έξι και οκτώ τζι επέμπαν του τον έναν

τζι ήρτεν γυριν τ' αφέντη μας, τ' αφέντη βασιλέα

Είχεν μιαν κόρην μοναχήν τζι είχεν να την παντρέψει

Θέλοντας τζαι μη θέλοντας του δράκου να την πέψει.

Παντήσκει κόρη εν άγιος, Χριστός τζι απάκουσεν την

Τον Άη Γιώρκην να σου τον 'που πάνω κατεβαίνει

τζαι με την σέλλαν την γρουσήν τζαι το γρουσόν αππάριν

Στέκεται συλλοΐζεται πώς να την σιαιρετήσει

-Για να την πω μουσκοκαρκιά, μουσκοκαρκιά έσιει κλώνους

Για να την πω τρανταφυλλιά, τρανταφυλλιά έσιει αγκάθια

Άτε ας τη σιαιρετήσουμε σαν σιαιρετούμεν πάντα

-Ώρα καλή σου λυερή, ώρα καλή τζαι γειά σου

Μουσκούς τζαι ροδοστέμματα στα καμαρόφρυα σου

τζι είντα γυρεύκεις Λυερή στου δράκου το πηγάδιν

Του δράκοντα του πονηρού, να βκεί τζαι να σε φάει

-Αφέντη μου τα πάθη μας να σου τα πω δεν φτάνω

Άθρωποι 'που την πείναν τους τρώσιν ένας τον άλλον

Έτσι έθελεν η τύχη μου, έτσι ήτουν το γραφτό μου

Μες στην τζοιλιάν του δράκοντα να κάμω το θαφκειόν μου

Να σου ποτζεί τον δράκοντα 'που κάτω τζι ανεβαίνει

τζι όταν τους είδε τζι ήταν τρεις κρυφές χαρές παθαίνει

-Μπουκωμαν τρώω τον άδρωπον, το γιομαν την κοπέλλαν

τζαι ως τα λιοβουττήματα άππαρον με την σέλλαν

Μιαν χατζιαρκάν του χάρισεν τζι η πόλις ούλλη εσείστην

τζαι το σκαμνίν του βασιλιά έππεσεν τζι ετσακκίστην

Βκάλλει 'που το δισσάτζιν του μεάλον αλυσίδιν

τζι έπκιασεν τζι εχαλίνωσεν τζειν' το μεάλον φίδιν

-Τράβα το κόρη λυερή στην χώραν να το πάρεις

Για να το δουν αβάφτιστοι να παν να βαφτιστούσιν

Για να το δουν απίστευτοι να παν να πιστευτούσιν

Άνταν τους βλέπει ο βασιλιάς κρυφές χαρές παθαίνει

-Ποιός ειν' αυτός που μου 'καμεν τούτην την καλοσύνην

Να δώκω το βασίλειον μου τζι ούλλον τον θησαυρόν μου

Να δώκω τζαι την κόρην μου τζαι να γενεί γαμπρός μου

Τζι επολοήθην Άγιος τζαι λέει τζαι λαλεί του

-Έν θέλω το βασίλειον σου μήτε τον θησαυρόν σου

Μιαν εκκλησιάν να χτίσετε, μνήμην τ' Άη Γιωργίου

Που έρκεται η μέρα του κοστρείς του Απριλίου

Που έρκεται η μέρα του κοστρείς του Απριλίου

Όσιος Γεώργιος κτήτωρ Μονής Χρυσοστόμου-Κύπρου(+26 Απριλίου)

Ἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου Γεωργίου, πρώτου ἡγουμένου τῆς μονῆς Χρυσοστόμου στὴν Κύπρο, εἶναι ἄγνωστη στὸν κατάλογο τῶν Ἁγίων τῆς Κύπρου. Περὶ αὐτοῦ γνωρίζουμε ἀπὸ τὸ Τυπικὸν τῆς ἐν λόγῳ μονῆς, ποὺ σῴζεται στὴν Ἐθνικὴ Βιβλιοθήκη τῶν Παρισίων.Ἡ μονή, κατὰ τὴν μαρτυρία τοῦ Τυπικοῦ, κτίσθηκε τὸ ἔτος 1091 καὶ τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ αὐτῆς τελέσθηκαν κατὰ τὴν 9^η Δεκεμβρίου, ἑορτὴ τῆς Ἁγίας Ἄννης. Ὁ Ρωμαῖος Πατριάρχης τῆς Ἱερουσαλήμ, ὅριζε τὴ μονὴ Χρυσοστόμου, λεγόμενη τοῦ Κουτζοβέντη.

Ιερά Μονή Συμβούλου Χριστού ή Αγίου Γεωργίου Σύμβουλα

Η Ιερά Μονή Συμβούλου Χριστού είναι μια από τις αρχαιότερες Μονές της Κύπρου εφόσον ανάγεται περίπου τον 6o με 7o αιώνα μΧ. Κατά μια εκδοχή η Μονή πήρε το όνομα της από το αγιογραφικό χωρίο του προφήτη Ησαΐα «και καλείται το όνομα αυτού μεγάλης βουλής Άγγελος θαυμαστός Σύμβουλος». (Ησ. θ'. 6). Μια άλλη εκδοχή για την ονομασία της Μονής είναι το γεγονός ότι στο χώρο αυτό γίνονταν συμβούλια των επισκόπων των τοπικών Εκκλησιών της Κύπρου. Οι συχνές όμως αραβικές επιδρομές κατά τον 9ο αιώνα έπληξαν σοβαρά την μονή με αποτέλεσμα την λεηλασία και καταστροφή της μονής και την απάνθρωπη σφαγή των ενασκούμενων μοναχών.
Η θαυμαστή και δυναμική παρουσία του αγίου ένδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου τα τελευταία χρόνια, στο όνομα του οποίου ήταν αφιερωμένη μία από τις εκκλησίες της αρχαίας μονής, έφερε και πάλι στην επιφάνεια τον ερειπωμένο και ξεχασμένο αυτό χώρο. Δια μέσου πολλών αποκαλύψεων και θαυμάτων, ο άγιος Γεώργιος ανακαινίζει και καθιστά το ιερό προσκύνημα, πηγή πνευματικής οικοδομής για πλήθη πιστών, που συρρέων από κάθε γωνιά της νήσου και αποκομίζουν υγεία ψυχής και σώματος.
Με τη βοήθεια του Θεού και την πατρική καθοδήγηση και επίβλεψη του πνευματικού πατρός της μονής Μητροπολίτου Λεμεσού Κ. Αθανασίου, έχει κατορθωθεί η αποπεράτωση της πρώτης πτέρυγας της μονής και η επάνδρωσή της από μία ομάδα μοναχών εκ της μονής Παναγίας του Μαχαιρά. Με αυτό τον τρόπο, ο θαυμαστός Σύμβουλος Ιησούς Χριστός, αποκαθιστά και πάλι το μοναστήρι Του ως τόπον αδιαλείπτου λατρείας και δοξολογίας του αγίου ονόματός Του, αλλά και ως τόπο θεραπείας, αγιασμού και σωτηρίας όχι μόνο των ενασκουμένων στη μονή μοναχών, αλλά και όλων των προσερχομένων ευλαβών χριστιανών.

Ενθύμιον Ενθρονίσεως Καθηγουμένου Αρχιμανδρίτου Νείλου

25 Απριλίου 2010 

πηγή