Xρόνια αφουγκραζόταν τον καβαλάρη να έρχεται καλπάζοντας από μακριά, από την Καππαδόκων χώρα, κατάφρακτο με τα όπλα του Αγίου Πνεύματος, ζωσμένο τω της πίστεως θώρακι, και ασπίδι της χάριτος και Σταυρού τω δόρατι συμφραξάμενος, χρόνια αναπαυόταν με την πίστη πως η χέρσα γη θα καρποφορούσε ζωή, αφοῦ είχε καλλιεργηθεί από τον Άγιο, πως θα ανασταινόταν και η δική του ζωὴ μέσα από την πάλη της με το κακό και το ψέμα, πως ο πόνος του θα θεραπευόταν με τις πρεσβείες εκείνου που βλυστάνει ιάματα, με εκείνον που ανεδείχθη της Τριάδος γεωργός δίκαιος και έσπειρε τον γόνιμο καρπό, σπόρον γεωργήσας εμμελώς.
Λάμπρος Kαμπερίδης:Ο ιππεύς, ο ίππος, ο δράκων Oι αη-Γεώργηδες του Πέρη Ιερεμιάδη - Για ένα συναξάρι του καιρού μας
Εκδόσεις Δόμος 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου